| Text |
7 Ry Fanadinoana! Ry Fanadinoana!... Mitady anao eny amoron'ny alina aho ka mikatsaka anao hatreny anatin'ny fahanginana! Nefa indrisy! fa arakaraka ny hanatonako anao no handosiranao ahy, ary arakaraka ny hitadiavako anao no hiafenanao ny tavako! Ry Fanadinoana! Aiza no hahitako anao? Ry Fanadinoana! Aiza no itoeranao?... Fa dieny mbola tsy manao am-pihi-mamba ny alaovalo mandrakizay... Dieny mbola tsy milatsaka manao zovy ny nenina, aiza no mba misy anao handraofako an-tanan-droa ny tsy fahatsiarovana intsony hoentiko mikosoka ny lasa, fa ny io antsoantson'ny mananotena sy ny kiakiakan-dranomason'ny kamboty no mifanaretsaka mitady anao hatreny amin'ny tobin'ny fasana! Nefa indrisy! fa tankina teny amin'ny antsasa-dalany ireny, ka nivimbina ny fony voafenjan'ny fahoriana raha mbola tsy nifampitehi-molotra taminao akory! ... ... Dia mbola hitady anao hatrany am-paran'ny nofy ihany aho, ary hikatsaka anao hatreny amin'ny lanin'ny mazava, mandra-pingadon'ny tongotro eo an-tokonam-baravaranao, ka hitenenanao amiko hoe: " Inty aho notadiavinao " ! Dia nitobaka ny sentoko, ary niraraka ny ranomasoko, satria izay rehetra nombako dia tsy nahatsinjovako ny salovanao, fa nandatsa ny fahatsontsako avokoa, satria eto amin'ity lasim-bovoka anankiray ity, hono, dia tsy misy nomena azy hitahiry an-joron-damba, raha tsy ny faharitran' ny aina eny amin'ny tataro miefi-damba mandrakizay. Ry Fanadinoana!... Ry Fanadinoana!... Inay anie aho!
|
